ประชาธิปไตยแบบอกสั่นขวัญแขวน!
10 กว่าที่ผ่านมา ประเทศไทยของเราติดหล่มประชาธิปไตยจนเป็นง่อยทำอะไรไม่ได้จนเพื่อนบ้านเขาแซงหน้าเราไปหมดแล้ว
สุดท้ายมีการรัฐประหารบ้านเมืองจึงสงบเงียบ เพราะนักการเมืองผู้นำกลุ่มการเมืองทั้งหลายแหล่ มุดหัวเก็บตัวเงียบ คงจะเพาะกลัวโดนกุดหัว
ตอนนี้ พวกนักการเมือง พวกผู้นำกลุ่มการเมืองเริ่มโผล่หัวออกจากรู มาส่งเสียงกันเจี๊ยวจ๊าร้องหาการเลือกตั้ง ประชาชนอย่างเราเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง สงสัยเมื่อหลังเลือกตั้ง คงจะมีกีฬาสีกันอีกแล้ว แต่พวกนักการเมืองทั้งหลาย ไม่เคยบอกเลยว่าหลังเลือกตั้งแล้วจะทำยังไงไม่ให้มีกีฬาสีอีก
ประชาธิปไตยของพวกนักการเมืองพวกหัวหน้ากลุ่มการเมืองชอบอ้างสิทธิการชุมนุม เป็นไปตามรัฐธรรมนูญแต่ไม่เคยพูดถึง สิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชนทั่วไป ที่พวกเค้าเดินกีฬาสีกันแล้ว ละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชนทั่วไปที่มีสิทธิ์ใช้ถนนใช้ฟุตบาทที่เขาชุมนุมกีดขวางกันอยู่
ยังจำกันได้ไหมอ้างสิทธิการชุมนุมตามระบอบประชาธิปไตยกันโครมโครม ใช้ฟุตบาทใช้ถนน ปิดเมืองละเมิดสิทธิ์ของประชาชนทั่วไปที่จะใช้เส้นทางไปทำงานแถวที่เขาชุมนุมกันอยู่ วันดีคืนดีมีเอ็ม 79 ลงโครมโครม! มีการขว้างระเบิดตูมๆ! ประชาชนอย่างเราก็อกสั่นขวัญแขวนหวาดกลัว พอจับคนทำได้บอกไม่ใช่พวกฉันเป็นพวกแอบอ้างว่าเป็นพวกฉันมาทำ กรรมของประเทศไทย
พวกหนึ่งยึดราชดำเนินยึดทำเนียบ อีกพวกหนึ่งยึดสาย 4 พุทธมณฑล ประชาชนอย่างพวกเราก็ใจคอไม่สู้ดี เมื่อไหร่มันจะยกพวกมาฆ่ากัน อกสั่นขวัญแขวนไปตามตามกัน
นักการเมืองที่ออกมาส่งเสียงกันเจี๊ยวจ๊าวตอนนี้ แหกปากบอกประชาชนว่าจะต้องมีการเลือกตั้งจะต้องมีประชาธิปไตยแต่มันไม่เคยบอกเลยว่ามันจะแก้ปัญหายังไงหากมันมาเป็นรัฐบาลแล้วมีพวกอีกพวกตรงข้ามมาเดินกีฬาสีกันให้ประชาชนอกสั่นขวัญแขวน
ทั้งหมดนี้ต้องย้อนมาถามตัวเรา ประชาชนอย่างพวกเรา จะเอายังไงกัน หรือจะปล่อยให้เป็นไปตามเวรตามกรรม กรรมของประเทศไทยแท้แท้!
